İnsanlar vardır; onu tanımazsın bilmezsin fakat onun duruşundan

konuşmasından,fikirlerinden,söylemlerinden korkmazsın,sana

sıcak Gelir,kendinden bir şeyler bulursun onda.O sessiz yığınların

Kalbindedir,sesli yığınların gönül kapılarını aralamıştır,o

gönüllerde  kendine yer bulmuştur.O her zaman hakkın ve

mazlumun yanıda olmuş gür sesini her yerde haykırmıştır.

Siz onun kim olduğunu düşünüyorsunuz.? Tabiki  üzücü bir şekilde

şehit olan  Koca  Reis lakaplı Muhsin  Başkandan bahsediyorum.

Rabbim mekanını cennet eylesin.Ülkesini seven kendini milletine

adayan gerçek bir vatansever.Hiç bir menfaat beklemeksizin

memleketin hayrına olan işlerde kim olursa olsun destek

vermiş,yeniden yükselen türkiyeye omuz vermiştir.

Kendisini uzaktan takip edebilen birisi olarak onu yakinen

Suşehri Polat Deresi Yayla Şenliklerinde tanımıştım.Göründüğü

Gibi sert değil sevecen,sıcak ve kibar bir Anadolu evladıydı.

Kültürüne,örf ve adetlerine bağlı  anadolu insanlarına sahip çıkan

Onlarla oturan onlarla kalkan,dertlerini dinleyen bir siyasetçi.

Hemşehrilerine her zaman ilgi gösteren onların her zaman

yanında Olan bir güzel insan.Ölüm yıldönümünde bu yazıları

yazmak geldi içimden.Belki yanında olmadık veya olamadık ama

kalbimizde her zaman yer aldı.

 Milyonlarca sessiz yığının gönlünü fethetti.Böyle cesur ve dirayetli

İnsanlar kolay yetişmiyor.Dört tarafı ateş çemberinde olan

ülkemizin gönlü hizmet aşkı ile dolu olan insanlara ihtiyacı vardır.

Bizlere düşen görev onlara sahip çıkmak, bu güzel vatanımızda

birlik ve kardeşlik İçinde hiçbir ırk,din ,mezhep ayrımı yapmadan

beraberce yaşamaktır.

Nur içinde yat Muhsin başkan.

Mekanın cennet olsun.

İznin olursa beton yığınları içindeyken ,belkide karlı

Dağlardaki o şehadet gününü görür gibi yazdığın şiirini

Üşüyen ruhlarımızın ısınması için yeniden haykırıyorum. 

ÜŞÜYORUM

Bir coşku var içimde bugün kıpır kıpır

Uzak çok uzak bir yerleri özlüyorum

Gözlerim parke parke taş duvarlarda

Açılıyor hayal pencerelerim

Hafif bir rüzgar gibi, süzülüyorum

Kekik kokulu koyaklardan aşarak

Güvercinler ülkesinde dolaşıyor

Bir çeşme başı arıyorum

Yarpuzlar arasında kendimi bırakıp

Mis gibi nane kokuları arasında

Ruhumu dinlemek istiyorum

Zikre dalmış her şey

Güne gülümserken papatyalar

Dualar gibi yükselir ümitlerim

Güneşle kol kola kırlarda koşarak

Siz peygamber çiçekleri toplarken

Ben çeşme başında uzanmak istiyorum

Huzur dolu içimde

Ben sonsuzluğu düşünüyorum

Ey sonsuzluğun sahibi, sana ulaşmak istiyorum

Durun kapanmayın pencerelerim

Güneşimi kapatmayın

Beton çok soğuk, üşüyorum..

Muhsin Yazıcıoğlu